Эрта тонгда кўзларимни мажбурликдан очдим, балки қулоқни қоматга келтириб, асаб толаларимни чертиб эмас балки йиртиб шарриллаб оқаётган сув овози бўлмаганда онгим бевақт уйқу салтанатидан қайтмаган бўлармиди? Соатга қарадим 07:26 тунги 02:30 да уйга келганимни ва яна ярим соат DVDда алламбало клипларни кўриб ухлаб қолганимни хисобга олганда хали "режа" тўлмаган эди... лекин ваннадан таралаётган асаббузар сув овози уйқуни қоқ моягига тепган эди... Кимнидир онасини болахонага бир чиқариб тушурдиму судралгандан баттар бўлиб ванна томон йўналдим эшик тутқичини тортдиму оёқларим музлаб кетди... Ванна эшиги берклигида полига тўпланган сув пайпоқларимни ювиб ўтиб уйим каридори томон мавжланиб кетаётган эди... Ним қоронғуда (одатда уйимни қоронғу сақлайман ташқаридан ёруғлик кам тушади) хеч нимани тушуна олмаётганим ва бунга хира уйқу ҳам сабаб бўлаётгани учун ванна чироғини ёқиш учун девор пайпаслаб чироқ мурувватини босдим... ЁПТА... шинамгина, ҳамма шароитларга эга ва энг мухими менга жуда ёқадиган ваннам бошидан сув қуйилган мушукдек ивиб ётар эди. Паталогидан томчилаб эмас балки пақирлаб сув сизиб ўтар бутун деворларига қўшиб анжом-ускуналари-ю, атир-патир, совун-шанпун, сочиқ ва халатларимгача моғорлашган сувни рангини шимиб олган эди... Хозир буларни манга таъсирини ёзиб тўлалигича тасвирлаб беролмасам керак... Яқиндагина сотиб олиб бошдан оёқ таъмирлатган уйимни менга ёқадиган қисми хожатхона ва ванна юқоридаги қўшнимни бепарволиги оқибатида сув билан бўктирилган эди... Жазавага тушиб кетганимдан биргина шортик ва майкада кўча эшикни тепиб очганимни ва юқори қаватга отилганимни қўшнимни эшигини муштлаб қоқаётганимдагина англабман... - Ким-у... хирриллаган овоз ҳам менга хақоратдек туюлди. - Ман пастки қўшнингиз бўламан! Очинг эшигингизни... сабрим чидамасдан қўшнимни худди эски китобни бет муқавасидек илдираб турган эшигини яна муштладим... - Хозир, ттинчлими намунча сахарлаб тўпалон? Қўшнимни ўзи хам увада эшигини зўрға очди. Қаршимда 45 ёшлардаги сочларига оқ оралаган, юзи кир ёстиқдек ғижимланиб кетган, эгнидаги кийими эшигидан ҳам хароброқ эркак очди... асабим қақшаб қўлларимни яна мушти тугулди. - Туни билан ваннадан сув ўтказиб юборибсиз ваннам ва хожатхонам тўла сув, эътиборли бўлмайдими одам деган - деб муштимни ўқталдим... назаримда бу иркит каламушни туришидан мани ваннамни ва расво бўлган анжомларимни тўлаб беришга асло имкони йўқ эди... у эса энсасини қашлаб яна хирриллади. - Ким? Сув? Қанақаааа сув нима деябсан ука? Мани уйимда сув фақат баклашкаларда бор холос, мани уйимда исроф қилгани ортиқча сув йўқ... чундимми мани қарзимни пеш қилиб централнийдан узиб кетган водоканалдегилар - деди уйқу аралаш кўзларини очолмай, тиржайиб... Асабим бу нусқани тиржайган башарасидан янада портлаб кетгудек бўлди, жон деб ғижим "ёстиқ"қа дазмол босар эдимку-я лекин мавриди эмас эди, оёқларимдаги уйчи шиппакни ечмасдан ҳам (ечишга хожат ҳам йўқ эди қўшнимни полида ҳатто увада шолча ҳам йўқ эди) уни ваннаси томон йўналдим, у хайрон бўлиб ортимдан эргашди. Ванна эшигини очганимда эса елкам оша ваннасига қараган қўшним ҳам ўзи билмаган одамни онасини болахонадор қилиб сўкишга ўтди... Сабаб оддий уни ваннаси ҳам маники каби паталогидан то полига қадар "ювиниб" ётар эди... эки туски қоплар билан тўлдирилган на ванна вана бошқа анжоми бўлмаган хозирда омборхона вазифасидаги бу "ванна"ни ҳам қурбон эканлигини кўриб бир кулгим қистади, қўшним эса тинмай сўкинар эски қопларини (манимча ичида маклатура бор эди) уйи йўлкасига тошиб жиғибийрон бўлар эди... Оғзидан боди кириб шоди бўлиб чиқар, юқоридаги қўшнини яхшилаб "эъзозлар" эди. Тушундимки ман янглиш манзилга чиқиб қолган эдим, кейинги ва энг тўғриси тўртинчи қаватдаги қўшниники томон йўналар эканман иркит қўшним хам менга эргашиб хатто юзини ҳам ювмасдан (балки баклашкадаги сувини исроф қилишни хоҳламагандир?) ортимдан кўтарилди. Тўртинчи қават хашамат билан безатилган темир эшикка эшикни қоқиш учун махсус зулфин ўрнатилган эди ман эса яна асабий муштларидан фойдаландим... гум қарсим қанчалик кучаймасин ичкаридан ха деганда жавоб чиқавермади ман эса бўш келмай энди темир эшикни оёқларим билан тепа бошлаган эди. Бирдан ичкаридан аёл кишини майин лекин уйқу аралаш (қўшниларим хам ўзим каби ярим кун ухлашади шекилли) товуши эшитилди: - Хозир, ким бу? овоз асабийлашди - Ма.. биз пастдаги қўшниларингиз. Сездимки эшикни кичик лупа ўрнатилган тирқиши орқали бир қарашга улгурган қўшним асабий тарзда темир эшигини қарсиллатиб очди... Энди қаршимда 30-35 ёшлардаги юз кўзлари ва бўйнилари оппоқ (узун лекин танасига ёпишиб турган халатидан фақат танасини шу қисмигина кўриниб турар эди) жувон турар эди. - Тинчлими, нима эшигимда қастилар борми? Намунча сахарлаб қарс-қурс?-деди асабийлашиб Ман уни сутдек оппоқ юзидан то бўйниларигача қараб (бир ютиниб) гап бошладим. - Ваннангиздан хабар олингчи пастги қаватларга сув ўтиб кетган, сизникидан эмасми мобода... Орага иркит қўшни аралашди: - Ов мани ваннам ҳам жиққа сув билан тўлиб ётибди, ққа-ранг ваннизга расво қилдиз, тўлаб берасиз ремонтни-деди. Ман уни гапини эшитиб бошим билан унсиз уни мақуллаган ишорасини қилдим лекин бу бомажни қанақа ваннасини таъмирлаш кераклиги тушунмасдан унга қарадим. - Нима? Қанақа сув маникидан ўтмаган - аёл бўш келмасликка харакат қилди. - Илтимос бир текшириб кўрайлик - мулойимроқ тушунтирдим... У бироз уйланиб рози бўлди, уйга киришим билан ортимдан темир эшигини қарсиллатиб ёпти уйга энди киришга харакат қилаётган иркит қўшним эса танасига зарб билан урилган темир эшик таъсиридан манимча подезга ўтириб қолди... - Бунга нима бор сассиқ - аёлни бу гапи кимга қаратилгани кундек равшан эди. Сўнги инқилобий дизайн билан таъмирланган уй, хушбўйлаштирадиган воситалар ёрдамида ховоси мусаффо ва хушбўй йўлка. Олдимга тушиб олган қўшним ваннаси томон бошлади, ортидан кетар эканман танасига ёаишиб турган халатига қаттиқ тикилиб бутун танасини холатини (фигурасини) томоша қилишга интилдим, қадам ташлаганда этаги кўтарилар ва оппоқ оёқлари тиззасидан сал пастига қадар очилиб ёпилар эди. - Вот. - унинг овози хаёлимни ўзига қайтарди. У ванна эшигини очди, очди-ю кўзи саросимада ман томон боқди. Ванна тўлиб тошиб ётар совуқ ва иссиқсув аралашмаси ваннадан шаршара мисол оқиб полни энлаган ва пастки қаватларга йўл ахтариб аллақачонлардир топган жойларидан пастга интилар эди. Ваннада йиғилган сув эшик очилганида ўзини уй йўлкасига урди ва қўшнимни оёқларига ёпишди, у узун халатини кўтариб бир четга тисарилди, халат қалтис кўтарилиши этакларини каттароқ икки томонга қочиши қўшнимни оёқларини сонигача манга номоён этиб турар эди нозиккина тизза суяклари ва болдирлари, сонлари шундоққина бир метр нарида мани кўз ўнгимда турар эди. - Вай бляд, я сука, мат тебе... қўшним тўхтовсиз ўзини сўкар ва жиғибийрон бўлар эди. Ман чаққонлик билан ваннага кириб сув жумракларини бураб ўчирдим ва ваннага сув йиғилишини таъминлайдиган тиқинни тубидан олиб ташладим ўз йўлини топган сув шоввуллаб конализация қувирига ўзини урди... Ваннага сув тушиши тинди, мен эса чалп-чулп этиб ваннадан чиқиб келдим. Қўшним қаршимда айбдордек бош эгиб турар эди... - Минг бор узр кеча тунда чўмилиш учун ваннага сув тўлдириб қўйиб ётоқхонага кириб кўзим илиниб қолибди... у бошини айбдорона эгиб турар эди. - Кечирасиз, албатта етказилаган зарарни тўлаб бераман! Ман бироз талмовсираб қолган эдим. - Хижолат бўлманг, бўлиб туради... хожати йўқ, қўшничиликда бу каби майда нарсаларга дарровда эътибор беравериш ярамайди...- яна нималар дедим ўзим ҳам англаганим йўқ эдим... - Бепарволигим қурсин, хаммани безовта қилдим...- у ўз-ўзидан ғазабланар эди. - Айтдим-ку хечқиси йўқ, бўлар иш бўлди... бундан кейин хушёр бўласиз - бироз жилмайгандек бўлиб эшик томон юзландим. - Ану акага нима дейман? Сиз-ку тушундингиз... у... - Хижолат бўлманг ўзим тинчитаман сиз уйингизни тоззалаб олаверинг... мен эшик дастасини ушлаб у томонга қарадим, у қўллари билан хамон халати этагини кўтариб турар, бу сафар уни қаршисида бўлганим учун энди менга унинг оппоқ сонларини ички томонлари хатто чоти оралиғига қадар кўринар эди. У манга қараб ўзи ҳам билмаган холда халатини юқори кўтарилиб кетганини сезию қолди ва дув қизариб халати учини қўйиб юборди. Мен қўлга тушган ўғридек довдираб эшик дастасига қаттиқроқ ёпишдим ва уни итариб очиб ташқарига йўналдим. Подездда норози қиёфадаги иркит қўшним мани кутиб олди. - Шу ойимча ўтказдириб юборибдими? - у сурбетларча қўшни аёлга суқланиб қаради. - Йўқ у кишини айби йўқ шунчаки тўртинчи ва учунчи қават ўртасидаги сувни централнийси ёрилиб кетибди - деб қўшнимни алдадим. У норози қиёфада ишонқирамасдан манга қараб турар эди. Ман вазиятни яхшилаш учун унга зарарларини қоплаб беришимни айтдим, у бироз бўлсада тинчланиб тўнғиллаб пастга тушиб кетди. Ман қўшни аёлга юзландим у манга мамнун қиёфада қараб турар эди, мен унга бир жилмайдим ва пастга қараб одимладим, ахир мани увиган ваннам кутар эди. Уйга тушиб яна ўша ахволга кўзим тушиб бу бетартибликдан кўнглим ғаш бўлди, ванна ва уни атрофи ивиган, йўлка гиламчаларигача хўл бўлиб кетган эди, юрагим сиқилиб қўлим хеч ишга бормади. Ошхонага ўтиб газ плитасига сув қўйдим ва қахва дамлаб бироз тамадди қилиб тин олдим. Бироздан сўнг ўзимга келиб кийиниб кўча эшик томон отландим машинамга ўтириб ўйлаган ишимни амалга ошириш учун йўлга тушиш учун эндигина йўлга тушган ҳам эдимки қўшни аёлни машинаси олдида хуноб бўлиб уёқдан буёққа бориб келаётгани, телефонда кимгадир қизишиб гапираётганига гувох бўлдим. Аста машинамга ўт бериб уни олдига яқинлашдим ва шундоққина қаршисида тўхтаб машина ойнасини тушириб сўз қотдим: - Тинчликми қўшни нима бўлди? У телефонни қулоғидан олиб ялт этиб менга қаради ва хижолатомуз жилмайиб сўзлай бошлай кетди: - Шу ўша кўнгилсизликни бартараф этиш учун йўлга тушган эдим, кўрмайсизми машинам юрмай қолди, таниш усталарим эса хозир банд эканликларини айтишмоқда...- деб каловланди. - Хоҳласангиз ёрдам бераман?- таклиф киритдим. - Вой машина тузатишни биласизми? - Йўқ шунчаки сизни хоҳлаган жойингизга машинамда элтиб қўйишим мумкин ишингизни битираверасиз, унгача усталар бўшаб машинангизни кўриб беришади-деб жилмайдим. У бироз уйланиб қолдида бошқа тўғри йўл кўрмади шекилли рози бўлди, мен машинамга ишора қилдим ва ўзим ўтирган томонни орқа эшигини очиб "мархамат"-деб кўрсатдим. Бироздан сўнг биз яшайдиган массивимиздан катта йўлга чиқию олдик салондаги орқани кўрсатадиган ойна орқали унга қарадим меи орқамда бўлгани учун яхши кўринмади, шунда унга сўз қотдим: - Қаранг мани кўчиб келганимга ҳам чамаси 5-6 ой бўлиб қолди лекин хеч яқиндан сўзлашмаган эканмиз, қўни-қўшничилик ҳам бор бўлсин... - уни кузатиш учун кўзгуга қарадим у эса кўринмас эди, лекин майин овозда жавоб берди: - Ха, ҳамма ўз иши билан банд, мен ҳам эрта кетиб кеч келаман, буни устига мени ҳам кўчиб келганимга кўп бўлгани йўқ роса борса бир йил бўлди бу ерга кеганимга - деди ва у ҳам менга қарашни истади шекилли орқамдан ноқулайлиги учун ўриндиқда чап томонга сурилиб кўзгу орқали кўринадиган жойга жойлашиб олди. Уни харакатини кузатиш учун ортимга қарадим ва шунда у сурилаётганда тиззасидан бўлган юбкаси ўриндиққа ёпишиб қолди ва бир томонга тортилиб кетди бу эса шундоқ ҳам зўрға ёпилиб турган сонларни озодликка чиқазиб, менга ўзларини ялт-ялт қилиб кўратишларига сабаб бўлди. Кўзларим шундоққина қўл чўзса еткудек масофада ялонғоч турган бир жуфт оппоқ тиззага ва уни юқорироғида ларсиллаб турган, майда ва кўзга аранг сезиладиган мўйлари бор сонларга тушди... Томоғимга бир нима тиқилиб қолгандек бўлди, юрак ҳам алланечук бўлиб кетди, бир ютиниб ҳам томоқдаги тиқилишни кетказа олмагач бир юталиб қўйдим, бу тиқилиб қолиш мияяда рўй бергандек азойи баданимдаги томирларим торайиб кетгандек эди ва танамдаги қонларни хайдаб бориб оёқларим орасидаги "эркаклигим"га тиқилиб қолгандек у секин катталашиб кета бошлади. Бу холатлар био зумда бўлиб ўтаётган эди, қўшним худди хеч нарса содир бўлмаганидек ойна орқали ташқарига бир қараб олдида хали ҳамон ялонғоч турган сонларини юбкасини этаги билан тўсди, шунда ҳам оппоқ тиззалар барибир ёпилмаган эди, у сўзида давом этар экан хозир юзага келган холатга парво ҳам қилмаганлиги кўриниб турар эди. - Мумкин бўлса мени шаҳар четидаги "Устабозор"га ташлаб ўтсангиз - деди. - Яхши, лекин тасодифни қарангки мен ҳам айнан ўша ерга кетаётган эдим, йўлимиз бир экан - дедим. У бу сўзимдан "у ерда нима қиласиз?"-деган саволни тушунди шекилли жавоб беришга чоғланди: - 1-2 мардикор аёлни ёдлаб уйимни тоззалатаман бугун дам олиш куни уни уй тоззалаш билан зтказмоқчи эмасман...- кўзгу орқали менга қаради. - Тавба мен ҳам айнан мардикор аёл ёллаб уйимни тоззалатмоқчи эдим - деб у томон жилмайиб қарадим. - Йўғээээ, қаранг мени эхтиётсизлигимдан дам олиш кунингизни ҳам кўнгилсизлик билан бошлабсизда? - у хижолат бўлиб қизаргандек бўлди. - Хечқиси йўқ, ўзингизни хадеб койишни бас қилинг, мана манзилга ҳам келдик! - деб машинани тўхтатдим. Йўл четидаги гавжум аёллар тўдаси биз томон тезлашишди ва бир зумда машинамни ўраб олишди уларни ҳаммаси орқа ўриндиқда ўтирган қўшнимга қараб бараварига ўзларини тавсия қилишар "бека"лаб ширин сўзлари билан аврашга ҳаракат қилишар эди. Мен секин машинадан тушдимда йўл четидаги ўриндиқда пинагини ҳам бузмасдан бошқалар каби машинам атрофида ўралашмасдан телефонини кавлаб ўтирган 23 ёшлардаги жувонни теппасига келдим у мени теппасига борганимни ҳам сезмаган эди, бошини ўтариб менга қаради ва жилмайди. - Ассалому алайкум хожам, тузукмисиз? - у кулиб турган кўзларини сузиб менга қўл чўзди... - Асал сенга айтган эдим-ку бу ишларни йиғиштиргин деб, ахир қулоқ солмадингми - унинг қўлларини махкам қисдим. У оғриқни сезиб қўлларини тортишга ҳаракат қилиб бир кўзини қисиб юзини буруштирди... - Аков қўлим оғриди, бўлди... ахир биласу пул керак буни устига ман барибир оғир иш қилмайман, болага қараш, кир ювиш, уй йиғиштириш... у қўл бармоқларини битта биттадан букиб осон уй юмушларини санаб кетди... - Бўлди-бўлди - дедим, бор машинамга чиқ бугун уйимни йиғиштириб берасан, ўтган галгидек чиннидек қилиб қўйишинг керак... - Ўтган галгидек ёғ тушса ялагудек қиламиз лекин... лекин - у бироз каловланиб гапида давом этди. - Сиз ўтган галгидек тегажоқлик қилмайсиз!!! Биласиз ман унақа аёл эмасман - қатий охангда гапини якунлаб машинам томонга юра бошлади. Шу вақт машинамдан тушган қўшни аёлни кўриб қадами бироз секинлади, мен ортидан бориб машинага ўтираверишини айтдим ва қўшнимга юзланиб сўзладим: - Мани эски танишим бор шуни ёлладим сиз топдингизми? У мени ортимдан келаётган Асалга қараб олдида жилмайиб сал кесатиб жавоб қайтарди: - Чакки эмассиз, мени ишим эса хали битгани йўқ. Ман мардикор аёлларга қараб ишимиз битганини ва ишчи ёлланганини айтиб Асалга ишора қилдим, улар норози қиёфада Асал томон бир қараб олишди ва тарқаб кетишди. Қўшни аёл манга хайрон қаради. - Мани узоғи икки соатли ишим бор кейин сизникини йиғиштириб беради, қўли гул қиз, жуда эпчил ва покиза, автомат кир машина ва бошқа ускуналарни яхши тушинади, қолганларидан тузик деб - гапни қисқа қилиб машинамга ўтирдим. Қўшним ҳам елка қисиб машинамни эшигини очиб ўтирди фақат фарқи орқа ўриндиққа эмас мани олдимга ўтирган эди, унга назар ташладим у эса орқага ишора қилди уни нигоҳидан "мардикор ўтиради, уни олдида кетмайман"- деган маъно зохир эди. Машинани орқа ўриндиғига Асал ўтиргач йўлга тушдик. Уйимиз тагига келиб машинани тўхтатгач эшикларни очиб хамма подездга кира бошладик мани қаватимга етгач эшикни очдим ва Асал ва қўшнини таклиф қилдим лекин қўшним уйида иши борлигини мардикор аёл бўшаса чиқазиб юборишимни илтимос қилиб юқорига одимлади шу вақт телефони чиринглади сухбатидан усталари бўшаганини ва йўлга тушишганини сезиш мумкин эди, унга бир қараб олдим ва уйимга кириб кетдим. - Хўўўш Асал... - Лаббай аков - сергак тортти уйим йўлкасида турган мардикор қиз - Ваннага қўшни сув ўтказиб юборган ўша ерни паталогидан то полигача тоззалайсан, унитаз орқаси ва оралари, ваннани теги, кир машиналарни орқалари ва теги хуллас хеч бир жойда сув қолмасин, сочиқлар, халатим, билёлар ва ич кийимларимни ёвасан кир машинадагиларини ҳам қўшиб, кейин ётоқхонамни тоззалаб, шкаф ичини сарамжонлайсан, кейин эса ошхонани тоззалайсан ва тушликка битта аччиқ мастава қиласан ана уедан кейин бўшсан Асал - дедим, у кулимсираб - Хоп бўлади аков - деб ваннага қаради ва сув халқобларини кўриб юраги сиқилди шекилли бир "уфф" тортиб қўлидаги сумкасига ишора қилди. - Кийимларимни алмаштиришим керак. - Ана ётоқхонамга кир, ўша ерда алмаштир. У боши билан тасдиқ ишорасини қилиб хонага юзланди ва бирдан тўхтаб савол берди. - Бояги опа ким эдилар? - у қўшнимга ишора қилаётган эди. - Қўшним, ўша кишини мархаматлари билан бутун подезга сув тошиб кетди - дедим. - Хммм, ман келинойиммиканлар деб ўйлабман - деди Асал - Йўқ ўтган гал айтган эдим-ку уйланмаганман Асал, энди эса эгнингни алмаштириб ишга кириш хали ўша қўшнимни ҳам уйини йиғиштириб берасан - дедим. У "хоп"-деб ётоқхонамга кириб кетди (ваннага кириб бўлмас эди) ва ортидан эшикни беркитиб қулуфлади. Уни илк бор бундан икки ой олдин бу уйга олиб келган эдим, уйимни олганим учун дўстларимга кичикроқ зиёфат қилиб бердим ва ўша куни ичкилик кўпайиб кетди. Эртаси куни кўзимни очсам уйга қараб бўлмайди, бош эса ёрилиб кетиш арафасида эди, ўрнимдан туриб юзимни чала ёвиб, анқиб кетган оғзимни чайқаб уйга қараб афтим бужмайиб кетди ҳамма ёқ алғов далғов. Бироз уйланиб турдим ва бошимга зўр фикр келди зудлик билан машинага ўтирдим ва аёл мардикорлар турадиган манзил томон бордим. Мардикор аёллар ўраб олишди ман эса уларни устига, ёшига қараб саралар эдим буни устига у хамма уй техникаларини тушиниши зарур эди. Шунда кўзим бир четда телефонини кавлаб хеч кимга эътибор бермасдан ўтирган бир қизга тушди ва уни ёнига бордим, теппасига одам келганини пайқаган қиз бошини кўтарди: - Ассалому алайкум. - Ваалайкум... ишлайсанми? - Ха нима иш қилиш керак? - Уй йиғиштириш керак... - Кечгача қолиб кетсам 80 000 бўлади уйдаги ҳамма ишни қиламан фақат... фақат эркаклар нафсини қондирмайман - у шунақа договор қилар эди, мани хайрон қолдирди ва бир томондан эса эриш туйилди. - Бўлди кечгача ишлайсан 100 000 бераман санга пашша ҳам қўнмиди чунки манга кайф берадигани керак бўлганда мардикор бозорига келмас эдим - ман ҳам уни узиб олдим. У гапларимдан асабийлашиб бир жойидан қиммиллаб олди лекин ортиқча гапирмади. - Машинангиз қани кетдик... Машинамга ишора қилдим ва олдига тушдим, мардикор аёллар бизни келишувимизни кузатиб туришган экан хафсалалари пир бўлиб тарқашди. Уни уйга олиб келдим у тўзғиганидан бузилиб кетадиган даражага келган уйга бир кўз югуртириб сўз қотди. - Уст бошимни алмаштиришим керак. - Ана ванна... алмаштираверинг У кириб кетди ва бироздан сўнг ўзига ярашиб турадиган торгина теппа ва пасти бир хил бўлган спорт формасида қайтиб чиқди ва керакли нарсаларни йиғиб ишга киришди. Дўстларим хожатхона унитазларини расво қилиб ташлашган, ванна ичига эса қайт ҳам қилинган экан, у шу даражада тез ва мохирлик билан ишлади қилт этмай ишлар, қўли қайерга тегса ўша ер чарақлаб кетар эди. Ман уни кузатиб туриб мехмонхонага ўтдим ва бошини оғриғини қолдириш учун хали йиғиштириб улгурилмаган стол устидан бир румка олиб ароқ тўлдириб ютиб юбордим, бироз кўзимни юмиб яна шу ишни такрорладим ва мардикор аёл томон йўл олдим: - Исмингиз нима? У унитазни артаётган эди бошини кўтариб ман томонга қаради: - Асал... - Асал? Зўру... - мн жилмайдим - Меники Жавохир... Асал неччи ёшсиз? - 22 ёшман... - Ха ёш экансан - мандан 11 ёш кичиклиги уни сансирашимга туртки бўлди, буни устига унда норозилик қиёфаси сезилмади ҳам. - Ман 33 ёшдаман... машина бозорида савдо қиламан, машина олиб кейин сотаман... - ман нимагадир унга ўзимни батафсил таништириб кетдим буни сабаби эса хозиргина ман ичиб юборган ароқ таъсири эди. - Хурсандман Жавохир ака, ман эса "Устабозорда" тирикчилик қиламан... - у гапни қисқа қилдида ишини давом эттирди. Ман яна галдираклаб ортимга қайтдим ва стол атрофидаги бурчак шалидаги юмшоқ диванга ўзимни ташладим, кўнглим бироз озгандек бўлди ва холсизланиб бир ўқчидим кейин мажбуран кўзимни чирт юмиб ётдии... 5 минутга бордими йўқми билмайман ва у ёғини ҳам эслай олмадим кўзим уйқуга кетибди... Чўчиб уйғондим ва бугунги кундаги воқеалар ҳақида уйлашга харакат қилдим, мардикор аёл... эсладим, қани у? - Асал... Асал - бақириб уни чақирдим жавоб бўлмади... Блят қайерга гумдон бўлди бу қиз? Ошхона томонга ўтганимда унга кўзим тушди қулоғида телефонига уланган қулоқчин билан ошхонада қозон ковлаб бир нималарни хиргойи қилар эди... унга тикилиб қолдим, устидаги спорт кийими шунақа ярашган, қизил фартук тақиб иш қилар эди ниманидир қўлидан тушириб юборди ва ўтирмасдан шундай эгилиб ўша нарсага интилди шунда мен томонга орқа қилиб тургани учун тўнқайиб қолди ва уни думбалари бор савлати билан номоён бўлди устидаги кийими эгилиши натижасида торайиб думбаси таранглашди ва ичидан кийиб олган трусигини четлари ҳам билиниб қолди. Шунақа ажойиб манзара эди... Мен ўзимни зўрға тийиб олдим ва унга азбаройи тегиниб қўймачлик учун ун қаттиқроқ чақирдим. - Асал!!! У ярқ этиб ўгирилди ва қулоғидаги қулоқчинни олиб айбдордек бош эгди. - Узр эшитмабман, қўшиқ эшитаётган эдим овози баландлаб кетибди... - Майли, хечқиси йўқ... нима қилябсиз? - Ишларим тугади кириб қарасам ухлаб қолибсиз, мехмонхона ва хатто ётоқхонангизгача тоззалаб қўйдим, кир машинадаги кирларгача ёвдим соат кечги 4 бўлиб қолгани учун сизга... бош оғриқни қолдириб ўзингизга келишингизда ёрдам бўлади деб... аччиқ маставага уннаган эдим... - у яна айбдордек бошини эгди. Ман уйга кўз югуртириб чиқдим айтганидек ҳамма ёқ ёғ тўкилса ялагудек озода ва жой-жойида эди, бахри дилим очилди: - Молодец Асалка ажойиб экансан! Ортиқ гапирмасдан ваннага кирдим у ер ҳам покиза эди, кир ёйиладиган сушилкада эса хатто ич кийимларим ҳам ювилган, озода, қуритилгани қўйилган эди, ваннага тушиб душ қилдимда битта сочиққа ўраниб ошхонага чиқдим. - Асал. - Лаббай - у мен томон қаради-ю кўзларини олиб қочди, мени бутун танамдан фақат киндигимдан тиззамгача бўлган жойи беркитилган, қолган жойим очиқ ва хўл эди. - Асал кеч бўлибди ман кийиниб чиқай сен овқатингни қуй, ишинг тугаган бўлса ташлаб қўяман - деб ётоққа кирдим шкафни очдим ҳаммаёғи саришта, йиғиштирилган, кийимларим тахланган. Алланечук бўли кетдим, аёл кишини қўли гулди. Шу вақт калламга келган фикрдан қалқиб кетдим ва дарровда диваним олдига бориб диван олдидаги тортмаларни оча бошладим... хаммасини текширдим ва кўнглим жойига тушди, ахир у ерда анча мунча пул ва заргарлик буюмлари бор эди... Ҳалол қиз экан хеч нимага тегмабди. Кийимларимни алмаштириб ошхонага чиқдим ва дастурхон солинган столга яқинлашдим телефон кавлаб ўтирган Асал мани кўриб харакатга тушди. Ўрнидан туриб қозон олдига борди ва бир коса қайноқ маставани олдимга қўйди. Овқатни истамай хўплаб кўрдим ва кўзларим очилиб кетди, овқат жуда маззали эди буни устига аччиқ қилиб тайёрлангани учун иштахани очию юборди. - Ўзинг ичмайсанми? - Ман ичиб олдим раҳмат! Унга қараб туриб хайратим ошиб кетди, гўзал ва нозикина аёл... - Эринг борми? - Йўқ вафот этган, 3 йил олдин янги келинчаклик вақтимда автомобил халокатида. - Кўнглинг ёмон бўлмасин, хафа бўлма яхши нарсани эслатмабман... унга далда беришга харакат қилдим. - Хечқиси йўқ кўникканман. - Нега у жойга чиқасан, бошқа хунаринг йўқми, ота-онанг, ака-ука дегандек... - Ман етимхонада ўсганман, ота-онам номаълум, эрим ҳам шундай эди... бир-биримизга кўнгил қўйдик, турмуш қурдик, бизга давлат умумий яшаш жойидан уй берди. Кўчиб ўтиб кичик даврада тўй қилмоқ учун никоҳ ўқитдик ва дўстларимизни йиғиб ўша куни тўй қилдик... Ёдгор ака, эрим, хеч ичмас эдилар нимагадир, дадилланиш учунми бироз ичиб олдилар, мехмондорчилик тугагач мехмонларни кузатиб келиш учун кўчага отландилар... иккимизгина қолишимиз фурсати яқинлашганини сездим хаяжон ичида эрим келгунича ётоққа кириб уни кўнглини олиш учун ўзимга оро бериб уни кута бошладим тунги 23:00 да чиқиб кетган одам нақт 01:00 да ҳам қайтмас эдилар кутиб ётиб кўзим илинган экан бир вақт эшигимиз қаттиқ таққиллади очсам юир қўшни амаки. Қизим эрингизни машина туртиб кетибди деб қолди... устимга эримни тўнини ташлаб югуриб пастга тушсам катта йўл бўйида 3-4 киши шу умумий уйдаги қўшнилар йўлда эса бир одам юз тубан ётибди, югуриб бориб эгилиб қарасам Ёдгор ака эканлар... Асални кўзидан ёш қуйилиб кела бошлади... у кафтлари билан ёшларини артиб сўзида давом этди. - Ёдгор акани вужуди эзилиб кетган эди, тана худди қопдек харакатсиз ва музлаб ётар эди, кимдир чақирган "тез ёрдам"ни ёрдами бу жасадда тириклик нишони йўқлигини айтиш бўлди, қайердандир милиция етиб келиб воқеа тафсилотлари ва жасад шахси ҳақида саволлар бера бошладилар... ман уларга бўлган воқеаларни айтиб бердим... билганимча ва тергов бошланди... ман эса ўзимда эмас эдим. Чимилдиқда ясаниб, нозланиб, эримни интиқиб кутиб бокира тул бўлиб қолдим... -Тарихимни айтиб бошиззи қотирдимми ако?- Асал сўзини якунлади... - Йўқ нега... - карахт эдим, яхши бўлди...одам енгил тортади Асалхон... - Кўплар мардикор аёллар бузуқ бўлади деб ўйлашади, уйига олиб бориб хатто 2 ёшли боласига қараб турганимда ташланган одамларни кўрдим... лекин ундай эмас, ман хали ҳам бокира ва покиза хотинман, бу ишни эса мажбуриятдан, кун кўриш учун қилябман, репититорга қатнайман ўшани тўловига, яқинда ўқишга имтихон топшираман, энди ўқиб ўз йўлимни топаман! - у сўзини якунлади. - Молодец Асал, қойил санга... - хайратда эдим шундай матонат ва ирода олдида... У олдимдаги бўшаган идишларни олиб ювиб, чайқаб жойига жойлади ва иши тугаганлигини билдириб уст бошини алмаштириш учун ваннага кириб кетди... Шунда ман хатога, хато бўлганда ҳам чуқур хатога йўл қўйдим, уни ортидан бориб ваннани эшигини очдим у негадир (балки манга ишониб, балки ёдидан чиқиб) эшикни қулфлаб олмаган эди. Қаршимда фақатгина безгалтер ва аёлларни нозик қизил плафкасидаги Асал турар эди, у шоша-пиша кўйлаги билан олдини тўсди ранги қути учуб кетди. - Нима қилябсиз? Йўқолинг!!! Шарманда, орсиз!!! - у йиғлаб юборди... шунда хато қилганимни англаб ғулдирадим... - Асал узр мани эсимда йўқ ваннада эканлигинг, кечир билмай қолдим, ўзимни бошқараолмай қолдим кечир... - ваннадан чиқиб кетдим, ортимдан эшик зарб билан беркилди ва қулфланди... Орадан ярим соат ўтгач кўзлари қизарган Асал чиқиб келди индамай қўлидаги сумкасини олиб кўча эшик томон юрди, уни ортидан бордим манга қарамас оёқ кийимини кийди, ман чўнтагимдан 100 000 сўм пулни чиқазиб унга узатдим индамай олдида сумкасини ичига ташлаб эшикни очишга шайланди... - Асал мени кеч... Оғзимдаги оғзимда, бўғзимдаги бўғзимда қолди қаршимдаги эшик варанглаб юпилиб Асал ғойиб бўлган эди. Бошини чангаллаб деворга суяниб қолдим ва ўзимни лаънатлаб ўтириб қолдим. Бугун шунга ҳам икки ойдан ошибди Асал ётоқхонадан манга таниш бўлган ўша спорт кийимида чиқиб келди ва ишга киришди (Давоми бор)